Osiem uli, a w nich setki tysięcy pszczół, obok łąka kwietna by owady miały gdzie się pożywić, w perspektywie pyszny miód. Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu otwiera drugą uczelnianą pasiekę. To efekt współpracy uczelni oraz Biura Parlamentu Europejskiego.

ONZ szacuje, że pszczoły zapylają aż 71 ze stu gatunków roślin, dzięki którym uzyskujemy 90 proc. żywności na świecie. Ich rola w ekosystemie jest ogromna! Gdyby owady zapylające zniknęły, dla świata oznaczałoby to katastrofę, nie tylko ekologiczną.

Na Uniwersytecie Przyrodniczym dobrze o tym wiemy. Badania pszczół i ich produktów prowadzimy od wielu lat. Mamy naukowców, którzy należą do grona najlepszych znawców pszczelich zwyczajów i problemów zdrowotnych tych owadów w kraju. Już w 2016 roku otworzyliśmy pasiekę dydaktyczno-pokazową w Stacji Badawczo – Dydaktycznej w Swojczycach. Ta modelowa nowoczesna pasieka jest wykorzystywana w dydaktyce i w badaniach. W dwudziestu ulach mieszkają pszczele rodziny – jedna na jeden ul.

W środę otworzyliśmy drugą pasiekę. Drewniane ule stoją na terenie Wydziału Biologii i Hodowli Zwierząt UPWr. przy ul. Kożuchowskiej na Biskupinie.

– Zamieszkało u nas osiem pszczelich rodzin, którym stworzyliśmy idealne warunki. Przed pasieka wysialiśmy łąkę kwietną, by nie zabrakło im pożywienia, obok mają mini park dzięki czemu nie będzie im za gorąco, bo ule stoją w zacienionym miejscu. A dodatkowo studenci skupieni w Studenckim Kole Naukowym Pszczelarzy „APIS” zapewniają im stały nadzór i opiekę – mówi dr Paweł Migdał, opiekun koła.

Pasieka powstała w ramach projektu Europejska Pasieka Miejska (European Bee Garden), który doskonale wpisuje się w strategie uczelni oraz w unijną strategię na rzecz bioróżnorodności.

– Parlament Europejski od lat aktywnie działa na rzecz ochrony pszczół i owadów zapylających – nie bez przyczyny. Owady zapylające mają bowiem kluczowe znaczenie dla działalności rolniczej w Unii Europejskiej – opowiada Leszek Gaś, dyrektor Biura Parlamentu Europejskiego we Wrocławiu. Dodaje, że aby zatrzymać dynamiczny spadek liczebności pszczół, obserwowany w ostatnich latach, Unia Europejska pracuje nad uregulowaniem polityki stosowania środków ochrony roślin – m.in. poprzez sukcesywną walkę o ograniczenie wykorzystywania przez rolników pestycydów, które zabijają nie tylko szkodniki niszczące uprawy, ale również owady zapylające.

Dodatkowo na terenie uczelnianej pasieki w najbliższych dnia stanie ścieżka dydaktyczna „Pszczeli Zakątek” sfinansowana przez Komisję Europejską w ramach programu Erasmus+ z międzynarodowego projektu dydaktycznego „Beegen. Łączenie pokoleń pszczelarzy”.  Projekty tablic dydaktycznych opracowane zostały przez studentów Koła Naukowego APIS, a ścieżka dydaktyczna służyć będzie zarówno studentom jak i okolicznym spacerowiczom.

–  Zależało nam również aby kampania o roli pszczół w ekosystemie trafiła do najmłodszych, dlatego zorganizowaliśmy praktyczne warsztaty dla 140 uczniów szkół podstawowych na terenie Dolnego Śląska.  Liczymy, że udało ma się wzbudzić w najmłodszych nie tylko zaciekawienie światem owadów, ale uwrażliwić ich na przyrodę – mówi prof. Barbara Król z UPWr.

Dodaje, że podczas warsztatów dzieci budowały hotele dla owadów zapylających, z czego część została w ich szkołach a 14 zainstalowano na terenie Europejskiej Pasieki Miejskiej.

Wszystkie warsztaty przeprowadzone zostały przez studentów UPWr – Anią Tomańską i Anitę Skorpuską pod nadzorem merytorycznym i organizacyjnym pracowników Wydziału Biologii i Hodowli Zwierząt – prof. Barbary Król i dr Pawła Migdała.

***

Projekt Europejskiej Pasieki Miejskiej i działań towarzyszących (projekt i organizacja bazy roślin miododajnych wokół pasieki, organizacja warsztatów dla dzieci ze szkół podstawowych, przeglądy i zabiegi uli, organizacja konferencji) realizują studenci kierunków zootechnika, biologia i medycyna weterynaryjna pod ścisłym organizacyjno-merytorycznym nadzorem pracowników UPWr – specjalistów z zakresu pszczelnictwa: prof. Adama Romana, prof. Pawła Chorbińskiego i dr. Pawła Migdała, specjalisty od roślin – dr Sylwii Wierzcholskiej, i koordynującej realizację całego projektu prof. Barbary Król.