Dobra Nowina pozwala zobaczyć w każdym człowieku osobę chcianą i miłowaną przez Boga – mówił abp Józef Kupny w kościele pw. Najświętszej Maryi Panny Bolesnej na wrocławskim Strachocinie w czasie uroczystej Eucharystii, podczas której hierarcha dokonał poświęcenia świątyni. – O tej prawdziwej miłości potrzeba nam mówić i o niej świadczyć – dodał metropolita.
Rozpoczynając homilię pasterz Kościoła wrocławskiego zauważył, że uroczystość poświęcenia nowej świątyni jest związana ze sprawowaniem w niej po raz pierwszy Eucharystii – sakramentu miłości, który jest darem jaki Jezus Chrystus czyni z samego siebie, objawiając człowiekowi nieskończoną miłość Boga wobec każdego. – Jest to miłość – aż do końca – aż po dar ze swojego ciała i swojej krwi – mówił abp Kupny, dodając, że nie wszyscy potrafią taką miłość zrozumieć. Dlatego – jak tłumaczył wrocławski biskup – sam Bóg Ojciec udziela odpowiedzi. Brzmi ona: „tak bardzo Cię ukochałem, że abyś mógł żyć, oddałem to co mam najcenniejsze – swego Syna”. – W Eucharystii objawia się nieskończona, zraniona do krwi, do śmierci, miłość Boga. Musimy więc być blisko Jezusa Eucharystycznego – zaznaczył abp Kupny, przywołując myśl Benedykta XVI, że uczestniczenie w niedzielnej Mszy św. nie powinno być odczuwane przez chrześcijanina jako nakaz czy ciężar, lecz winno być potrzebą i radością. – Gromadzenie się z braćmi i siostrami, słuchanie słowa Bożego, karmienie się Chrystusem ofiarowanym za nas, to piękne doświadczenie, które nadaje sens życiu i napełnia serce pokojem. My chrześcijanie, nie możemy żyć bez niedzieli, bez niedzielnej Eucharystii – podkreślił hierarcha.
W dalszej części homilii ksiądz arcybiskup wezwał uczestników uroczystości do dziękczynienia Bogu za to, że chce mieszkać w konkretnym miejscu we Wrocławiu. – Chociaż niegodni, bo grzeszni, mamy odwagę stanąć przed Bogiem, ponieważ jak czytamy w Ewangelii św. Jana: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony” – mówił kaznodzieja, dodając: – Jezus i Jego Ewangelia, czyli dobra nowina o zbawieniu, nikomu nie zagrażają i zachęcając wiernych do dzielenia się bogactwem duchowym z ludźmi pozostającymi poza wspólnotą parafialną. – Ta świątynia zbudowana z betonu i cegły jest i powinna być dla nas miejscem budowania świątyni z żywych kamieni, bo właśnie tutaj, w tej świętej, sakralnej przestrzeni, budujemy wspólnotę serc i miłości, która nie może być zamknięta w tym Bożym domu, ale która ciągle na nowo otwiera się na bliźniego – wyjaśniał ksiądz arcybiskup i dopowiedział: – Jako żywe kamienie Kościoła- wspólnoty, powinniśmy tworzyć wszędzie tam, gdzie żyjemy i pracujemy, a więc w naszych rodzinach, sąsiedztwie, w miejscach nauki i pracy atmosferę bliskości i miłości, jaką tu tworzymy zjednoczeni z Chrystusem i naszymi braćmi i siostrami. Tylko w takiej atmosferze Kościoła-wspólnoty istnieją warunki do wzrostu duchowego, do nawrócenia, do zmiany swojego życia.
Pasterz Kościoła wrocławskiego zwrócił również uwagę, że dziś wielu sądzi, że życie bez Boga jest łatwiejsze, bo jest pozbawione jakichkolwiek wymagań etycznych, ograniczeń indywidualnej wolności. – Tak sądzą, bo prawdopodobnie nie doświadczyli prawdziwej miłości, miłości bezgranicznej, wiernej, ofiarnej, miłości bezinteresownej – mówił ksiądz arcybiskup, dodając: – Taką miłość można spotkać tylko w tym poświęconym dzisiaj miejscu, gdzie prawdziwie mieszka Bóg i we wspólnocie Kościoła, który jest Kościołem otwartym, nie zamykającym się w sobie, ale zapraszającym do siebie. Zapraszającym do wspólnego pielgrzymowania do domu Ojca. Kościołem, który jest – jak to powiedział ojciec św. Franciszek – szpitalem polowym dla wszystkich poranionych, chorych, szukających pomocy. Źle byłoby, gdybyśmy tej prawdy nie wykrzyczeli przed światem, gdybyśmy ją ukryli. Pierwsze prace prowadzące do powstania nowej parafii na wrocławskim Strachocinie ruszyły w 1984 r. Pierwotnie budowano jedynie dom katechetyczny, gdyż władze państwowe nie chciały zgodzić się na budowę w tym miejscu kościoła. Z czasem powstała kaplica, gdzie od 1991 r. sprawowano Eucharystię. W 1998 r. zaś ustanowiono nową parafię, a w 2013 r. ruszyły prace przy budowie świątyni, która dziś została poświęcona.