5 października wspominamy św. siostrę Faustynę Kowalską, Apostołkę Miłosierdzia Bożego. Św. Faustyna urodziła się jako trzecie z dziesięciorga dzieci w ubogiej wiejskiej rodzinie 25 sierpnia 1905 r. Rodzice Heleny, bo takie imię otrzymała na chrzcie, mieszkali we wsi Głogowiec w powiecie kutnowskim.
Helena Kowalska chodziła do szkoły niecałe 3 lata, a następnie jako kilkunastoletnia dziewczyna opuściła dom rodzinny, by na służbie u zamożnych rodzin w Aleksandrowie, Łodzi i Ostrówku zarobić na własne utrzymanie oraz pomóc rodzicom. Od 16. roku życia pracowała jako służąca.
W 1925 roku, po długich poszukiwaniach oraz rozeznaniu powołania, mimo sprzeciwu rodziców i braku posagu, wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Warszawie i przyjęła imię zakonne Faustyna.
Mówi dominikanin, o. Stanisław Tasiemski OP.
W ostatnich latach życia s. Faustyna bardzo cierpiała: chorowała na gruźlicę. Zmarła w opinii świętości 5 października 1938 roku w wieku 33 lat. Została beatyfikowana 18 kwietnia 1993 r., a ogłoszona świętą 30 kwietnia 2000 r. przez papieża Jana Pawła II.
Jej relikwie znajdują się w Krakowie-Łagiewnikach. W ikonografii św. Faustyna przedstawiana jest w czarnym habicie – stroju swojego zgromadzenia.
Kaplica cudownego obrazu Jezusa Miłosiernego i grobu św. Faustyny