12 stycznia w Archikatedrze we Wrocławiu odbyły się uroczystości pogrzebowe ks. prof. Romana Rogowskiego – teologa, pisarza, alpinisty, emerytowanego wykładowcy Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu. W homilii przypomniano dorobek kapłana, jego miłość do Boga, człowieka oraz gór.
Środowisko kościoła wrocławskiego, przyjaciele i rodzina pożegnały dziś cenionego i lubionego kapłana, ks. prof. Rogowskiego. Przez lata prowadził alumnów Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu, wykładając teologię dogmatyczną i ekumeniczną, następnie realizował prace badawcze na papieskiej uczelni we Wrocławiu, osiągając tytuł profesora. Zmarł 6 stycznia w wieku 87 lat.
Homilię podczas Mszy pogrzebowej wygłosił były rektor Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu i biskup senior diecezji świdnickiej, ks. prof. Bp Ignacy Dec.
-Przychodziliśmy na Twoje wykłady z wielkim zaciekawieniem. Robiliśmy notatki, wykorzystywaliśmy je w swojej posłudze Słowa. Jako wieloletni mieszkaniec Ostrowa Tumskiego przychodziłem dość często do Katedry Wrocławskiej na Twoje homilie w niedziele. Do dziś korzystam z Twoich notatek i wykorzystuje je w swojej posłudze duszpasterskiej. Pokazywałeś, jak prawdy wiary winny być wyrażane w postawie i czynach człowieka. Czyli jak od Logos powinno się przechodzić do Ethos. – mówił ks. biskup Dec.
-Nie znosiłeś hipokryzji, obłudy. Piętnowałeś chrześcijaństwo deklaratywne. Dbałeś o jasny przekaz wiedzy teologicznej, chciałeś widzieć studentów i innych słuchaczy jako naśladowców Chrystusa. – dodał biskup.
-Twoje felietony w Gościu Wrocławskim i audycje radiowe słuchały z zapartym tchem zarówno gospodynie domowe, jak i nauczyciele akademiccy. Wskazywałeś ludziom świeckim na ich przywileje i ich zadania w Kościele. Wśród laikatu byłeś odważnym głosicielem, strażnikiem i obrońcą Prawdy. Byłeś promotorem życia w Prawdzie, Miłości. Mówiłeś to, co myślałeś. Każdej sprawie nadawałeś właściwą nazwę. Byłeś przeciwny wygłaszaniu kazań politycznych i mówienia pod publiczkę. – słyszymy dalej w ostatnim pożegnaniu.
Byłeś wrażliwy nie tylko na Prawdę, ale i Piękno. To piękno odkrywałeś i zachwycałeś się nim: w górach, ale i w dziełach rąk ludzkich. Znane są nam Twoje wyprawy górskie w Karpaty, Himalaje, góry Kaukazu, a także podróże morskie. Jesteśmy Ci wdzięczni, że chciałeś i potrafiłeś się z nami podzielić swoimi doznaniami estetycznymi i duchowymi w swoich książkach, a jest ich prawie sto. Z książek tych przebija ogromny realizm oraz troska, aby wszystko tu na ziemi przebijało się na chwałę Pana Boga i pożytek człowieka.
POSŁUCHAJ HOMILII:
Publikację księdza Profesora z górskich wędrówek docierały do Ojca świętego Jana Pawła II, który je czytał i oceniał. „Księdza Rogowskiego to można łatwiej przeczytać, niż zobaczyć.” – mawiał papież Jan Paweł II podczas jednego z sympozjów. „Księże profesorze Romanie, dziękuję za Mistykę Gór, którą przeczytałem z radością”. – zacytował Ojca Świętego ks. Bp Ignacy Dec.
-Drogi księże Profesorze, jako wspólnota wierzących i Twoich przyjaciół, przekazujemy Cię w tej dostojnej Katedrze Wrocławskiej do Niebieskiego Domu. Panu Bogu dziękujemy za to, co nam przez Ciebie przekazał. I pomnij, na usłyszane dziś słowa Chrystusa, prosimy w tej Eucharystii o przybranie Cię w szaty zbawienia i wejście na wieczyste Gody Baranka. Mówimy Ci wszyscy dzisiaj na pożegnanie: Do zobaczenia w Niebieskim Domu. – wygłosił na koniec biskup.
