Najświętszy Sakrament od momentu mszy świętej Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek do liturgii Wielkiego Piątku przechowywany jest w Ciemnicy. To symbol uwięzienia Jezusa w nocy przed męką.
W Ogrodzie Oliwnym szatan kusi Jezusa, aby odrzucił mękę, cierpienie i śmierć. Jezus stoi nad przepaścią. Wie, że zostanie w sposób okrutny zabity i doświadcza głębokiego strachu przed cierpieniem. Modli się do Boga Ojca, by odsunął od Niego kielich cierpienia.
W Wielki Piątek zaglądamy do kościoła ojców Paulinów we Wrocławiu. Instalację Ciemnicy oraz Grobu Pańskiego przygotował wraz z zakonnikami ikonopisarz, Hubert Kampa.
POSŁUCHAJ:
Cz. 1. – Ciemnica
Cz. 2. – Grób Pański
Cz. 3. – Oblicze Jezusa
Getsemani
Jezus pokonuje pokusy poprzez modlitwę. Modlitwa w Ogrojcu jest wewnętrzną, dramatyczną walką. Tę walkę wyraża już sama postawa Jezusa, który upadł na kolana. Postawa klęcząca w czasie modlitwy jest wśród Żydów rzadko spotykana. Żydzi modlą się co prawda klękając, pochylając się, padając na ziemię, wznosząc ręce ku niebu (zob. Ps 95 i 96), lecz najczęstszą postawą modlitewną jest postawa stojąca. Jezusowi taka postawa nie wystarcza. Pełen lęku przed czekającym go cierpieniem, pada na twarz, przyjmuje postawę całkowitej pokory i zależności wobec swojego Ojca i Jego woli.
Pragnienie życia
W czasie tej udręki wzmaga się w Jezusie naturalne, ludzkie pragnienie życia, instynkt przetrwania. Jest Bogiem, i również Człowiekiem. Z drugiej strony istnieje przecież siła odwiecznej miłości Ojca, który obarcza Go grzechami całej ludzkości. Jezus w Ogrójcu musi bronić się przed pokusą nieufności wobec Ojca. Opiera się przed pójściem za odruchami swej ludzkiej natury, by zostać wiernym swej misji, swemu powołaniu.
Modlitwa i trwanie z Jezusem
Każdy może modlić się, jak Jezus w Ogrojcu: Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! (Łk 22, 42). Z drugiej strony towarzyszy nam świadomość woli Ojca: Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie. (Łk 22, 42).
