Konstanty Pociejkowicz wjeżdża na tor! – nikt nie spodziewał się chyba, że usłyszy jeszcze te słowa. A jednak legenda żużla znów jest wśród nas, znów gra dla Wrocławia – od dziś w drużynie MPK. To właśnie imieniem Pociejkowicza, MPK Wrocław nazwało najnowocześniejszy tramwaj, którym odtąd przemierzać będzie on ulice naszego miasta – jako sportowa legenda i patron.

– Od dzisiaj tramwaj imienia Konstantego Pociejkowicza będzie mknąć po ulicach Wrocławia, ale zastrzegam, że skręcać będzie nie tylko, jak w żużlu, w lewą stronę – zapowiada prezes Woźny.

– To wspaniała inicjatywa, o którą tak zabiegł świętej pamięci Krzysztof Balawejder, były prezes MPK Wrocław, a prywatnie miłośnik sportu i oddany kibic wrocławskiej Sparty. Bardzo się cieszę, że udało się ją zrealizować – podkreśla Andrzej Rusko, prezes klubu WTS Sparta.

Obecny w naszych sercach i pamięci także dziś, jako patron tramwaju o nieprzypadkowym numerze taborowych 3317. Mówi Sergiusz Kmiecik, przewodniczący Rady Miejskiej Wrocławia.

Od zeszłego roku MPK Wrocław utrwala pamięć o wybitnych, zasłużonych dla miasta osobistości, czyniąc ich patronami nowoczesnych pojazdów Moderus Gamma – wśród patronów znaleźli się do tej pory ks. Stanisław Orzechowski, Edyta Stein, Maria Koterbska, Wanda Rutkiewicz, Adam Wójcik, Andrzej Waligórski oraz Monika Jaworska.

Konstanty Pociejkowicz urodził się 12 stycznia 1932 roku w Mirance, później zaś do końca życia związał z Wrocławiem – sportowo i życiowo, choć to właśnie sport był przecież całym jego życiem. W wieku siedemnastu lat po raz pierwszy obejrzał zawody żużlowe, po czym, zauroczony wielotysięcznym tłumem kibiców i zapaloną rywalizacją zawodników, postanowił sam spróbować swoich sił w tej dyscyplinie. Parę lat później zadebiutował we wrocławskim zespole ligowym, następnie powołany do kadry młodzieżowej i narodowej. Swą brawurą nie raz przynosił Sparcie powody do dumy; zdobył dla drużyny także rekordowe 1643,5 punktów oraz siedem medali Drużynowych Mistrzostw Polski: trzy srebrne i cztery brązowe. Osiem razy brał udział w finałach Indywidualnych Mistrzostw Polski, a w 1960 roku w Rybniku stanął na najwyższym stopniu podium. Odznaczony tytułem Zasłużonego Mistrza Sportu, a także, w 1967 roku, Medalem Za Ofiarność i Odwagę. Lata po zakończeniu kariery, w 1995 roku, zdobył bezapelacyjnie pierwsze miejsce w plebiscycie na najlepszego zawodnika wrocławskiego żużla. Zmarł 18 czerwca 2003 roku.