Uniwersytecki Szpital Kliniczny we Wrocławiu każdego roku leczy tysiące dzieci, w wielu przypadkach wykorzystując zabiegi chirurgiczne i chemioterapię. Choć wykonanie operacji i uratowanie życia dziecka to nadrzędny cel, równie ważnym etapem terapii jest zabezpieczenie ran wynikających na przykład z zaawansowanego leczenia czy cięć operacyjnych.

– Planując leczenie dziecka, musimy mieć na uwadze jego przyszłość – dalszy rozwój i samopoczucie – mówi lek. Katarzyna Rasiewicz, specjalistka w zakresie leczenia ran w Klinice Chirurgii i Urologii Dziecięcej

 – Oprócz ran chirurgicznych, które powstają w wyniku przeprowadzenia zabiegu, zajmujemy się też ranami po urazach, oparzeniach, ropniach czy wokół stomii, również u noworodków – dodaje lek. Katarzyna Rasiewicz,

Rodzice operowanych dzieci są instruowani jak dostrzec czy nie dzieje się coś niepokojącego wokół opatrunku albo czy nie pojawia się ból w miejscu rany. W kolejnych dniach wiedzą już jak zmieniać opatrunki i dezynfekować ranę. Mówi Joanna Staszewska, pielęgniarka oddziałowa w Klinice Chirurgii i Urologii Dziecięcej.

– Dzieci leczone onkologicznie i hematologicznie często zmagają się z trudno gojącymi się ranami – mówi Irena Gil – pielęgniarka oddziałowa w Klinice Transplantacji Szpiku, Onkologii i Hematologii Dziecięcej specjalizująca się w leczeniu ran u dzieci po terapiach onkologicznych.

Każda rana jest inna i nie ma uniwersalnej metody jej leczenia, mówi Irena Gil.

Proces gojenia przebiega w trzech etapach: oczyszczanie, ziarninowanie i naskórkowanie. Na każdym z nich stosuje się różne preparaty o działaniu bakteriobójczym, przeciwwirusowym lub odkażającym. Lekarze chcą mieć pewność, że w ranie nie będą się rozwijały bakterie, wirusy czy grzyby, a jednocześnie preparaty pomogą w oczyszczaniu i wytwarzaniu ziarniny.

Leczenie ran jako integralna część całej terapii

Specjaliści USK we Wrocławiu zajmują się kompleksowym leczeniem ran u dzieci w niemal wszystkich dziedzinach pediatrii. Oprócz chirurgii, urologii i onkologii dziecięcej, obejmuje to także dermatologię (np. pęcherzowe oddzielanie się naskórka), gastroenterologię (np. leczenie biologiczne owrzodzeń w chorobie Crohna), diabetologię (powikłania cukrzycy), a także genodermatozy – genetyczne choroby skóry. W otolaryngologii specjaliści leczą zarówno pierwotne, jak i wtórne rany przewodów słuchowych, błony śluzowej jamy ustnej i nosa, stosując odpowiednie leki i opatrunki.

Kluczowe znaczenie ma indywidualne podejście do każdego pacjenta, edukacja oraz długofalowe wsparcie nie tylko chorego, ale również osób z jego najbliższego otoczenia, co pozwala na skuteczną rekonwalescencję i poprawę jakości życia.

Mat. Pras. /Inf. Wł.