Kościół w Siechnicach obchodzi złoty jubileusz. Dokładnie w 1973 roku rozpoczęła się budowa kościoła w parafii pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny przy ul. Kościelnej. W pracach uczestniczyły rodziny, które przyjechały po wojnie do Siechnic z terenów Lwowa i Tarnopola. Wśród nich rodzina pana Grzegorza Romana.

Życie Kościoła w czasach komunistycznych nie należało do najłatwiejszych. Jednak potrzeba rozwoju duchowego i posiadania kościoła w miejscowości, zmotywowały mieszkańców do starań. Najpierw erygowano parafię (1965 rok), której administratorem został ks. Emil Pagacz. Rozpoczęto wówczas systematyczne zabiegi o pozwolenie na budowę.

Budowę kościoła rozpoczęto13.08.1973 r. Inspektorem nadzoru został inż. Jakub Weissgärber z Wrocławia, a po jego śmierci inż. Witold Brożyna. Rolę majstrów pełnili parafianie: Władysław Kasprowicz i Piotr Rotte. Główny ciężar budowy dźwigali parafianie. Codziennie na placu zatrudnienie miało 10-15 osób. W czasie największego nasilenia prac na placu budowy pracowało około 50 osób. W budowie świątyni wzięli udział wszyscy mieszkańcy Siechnic. Ogromna ich liczba uczestniczyła czynnie, jeszcze większa wspierała ją finansowo a wszyscy mieszkańcy modlili się w jej intencji. Parafian w pracy wspierali liczni wierni spoza parafii, w tym kapłani, seminarzyści, studenci, młodzież z Niemiec. Pracujących odnotowywano w specjalnej księdze pamiątkowej. – czytamy na stronie parafii.

Jak tamten okres wspomina Grzegorz Roman, samorządowiec i autor monografii o Siechnicach? Jakie pamiątki zbiera jego rodzina?

POSŁUCHAJ:

Cz. 1.

Cz. 2.

Cz. 3.

Rozmawiała Daria Detlaf